Zosia lubi samotność. Wcale nie przeszkadza jej samotne siedzenie na jabłoni z notatnikiem na kolanach i kotem wygrzewającym się w słońcu. Przeszkadza jej tylko to, że wiosna ociąga się z przyjściem.
Nadrabiam książkowe zaległości – pory roku nieco rozminęły mi się z książką, ale to nic. W końcu fabuła pozostaje niezmienna.
Kolejny tom przygód rezolutnej dziewczynki z ulicy kociej, która tym razem nie może doczekać się przyjścia wiosny. Ma dość siedzenia w domu, owijania się szalikiem, noszenia grubej kurtki i ocieplanych portasów. Chce móc wystawić buzię do słońca, pomarzyć w cieniu ulubionej jabłonki i porozmyślać o niebieskich migdałach. Powoli zauważa pierwsze oznaki wiosny: topiący się śnieg, bazie na wierzbie i przygotowania do topienia Marzanny. Wszystkie te wiosenne uroki przyjmuje z coraz szerszym uśmiechem na ustach.
Agnieszka Tyszka pisze urocze książki dla… no właśnie, dla kogo? Już nie dla dziewczynek, ale jeszcze nie dla nastolatek. „Zosia z ulicy kociej” to seria dla dziewczynek w wieku 6-10 lat. Młodsze mogą nie zrozumieć problemów głównej bohaterki, starsze będą znudzone jej perypetiami. Każdy tom z serii jest ilustrowany dużą ilością czarno-białych szkiców, które ułatwiają czytanie – szczególnie na początku przygody z nauką samodzielnego czytania. Czcionka jest średnia: już nie tak duża jak przy książkach dla maluchów, ale nie tak mała, jak w książkach dla dorosłych.
AGNIESZKA TYSZKA – ZOSIA Z ULICY KOCIEJ NA WIOSNĘ
Nasza Księgarnia
Warszawa 2014
s. 224
format: 14 x 19 cm, miękka oprawa
dla dzieci od 6 do 10 lat
ocena: 6/10