Tiramisu, absolutnie uwielbiam. Dużo puszystego kremu i genialne połączenie kawy z mascarpone i śmietaną. Bo takie ostatnio najbardziej lubię, z dodatkiem bitej śmietany, nie jajek. Mascarpone jest serkiem bardzo kremowym. Czyli na dłuższą metę trochę zamula. Dlatego tiramisu nie robi się z samego mascarpone, a dodaje do niego jajka albo śmietanę (jak w mojej wersji), żeby nadać całemu deserowi lekkości.
Robiłam już tiramisu (klik tutaj), też zresztą ze śmietaną. To dzisiejsze jest jeszcze lżejsze, bardziej puszyste i śmietankowe. Nie lubię dodawać do słodkości alkoholu, dlatego nie nasączałam biszkoptów dodatkowo likierem. Zamiast tego zaparzyłam w ekspresie dobrą kawę i ciasteczka mają jej aromat. Dodałam też tylko cukru, żeby osłodzić mascarpone, ale jednocześnie aby cały deser nie był za słodki. I udało się – tiramisu jest pyszne, leciutkie i takie, że po jednym kawałku chce się jeszcze.
Warstwa po warstwie, na zmianę biszkopt krem biszkopt krem, całość posypana pyłkiem z kakao. Do lodówki, niech się dobrze schłodzi i aromaty się wymieszają, a potem tylko nałożyć sobie porządny kawałek, talerzyk w dłoń i a spróbuj zmieścić wszystkie warstwy na widelcu. Bo warstwy są konkretne. Zamiast wąskich paseczków kremu między biszkoptami jest prawdziwa kremowa góra pyszności.
A przy tym wszystkim tiramisu jest proste i szybkie. Nie trzeba piec. Jedyny dłuższy czas w „robieniu” deseru jest wtedy, gdy leży w lodówce i się schładza. Ale wtedy robi się sam.
Są konwalie, jest zabawa.
Jest maj.
Tiramisu II (bardziej śmietankowe i puszyste)
Składniki na formę 30×15 cm:
- 500 g sera mascarpone
- 350 g śmietany 30% (schłodzona, prosto z lodówki)
- 100 g podłużnych biszkoptów
- 70 g cukru pudru
- 2 filiżanki dobrego espresso
- 2 łyżki kakao
Przygotowanie:
W czystej i suchej misce ubij śmietanę. Do sera mascarpone dodaj cukier puder i wymieszaj. Do tej masy stopniowo dodawaj bitą śmietanę i mieszaj ostrożnie drewnianą łyżką albo łopatką, aż masa będzie jednolita.
Biszkopty nasącz kawą (wcześniej zaparz i odstaw do przestudzenia – kawa nie może być gorąca) i ułóż pierwszą warstwę na dnie naczynia (ja użyłam prostokątnej, szklanej formy).
Na nie wyłóż połowę kremu i rozsmaruj równą warstwą przy pomocy łyżki albo drewnianej łopatki.
Warstwę kremu przykryj drugą warstwą biszkoptów namoczonych w kawie i wyłóż na wierzch resztę kremu.
Posyp kakao i wstaw do lodówki (owinięte folią spożywczą, żeby inne zapachy z lodówki nie zapachniły deseru). Tiramisu powinno dobrze się dobrze schłodzić przed podaniem – najlepsze jest jak poleży minimum 2 godziny w lodówce, bo wtedy smaki się „przegryzają” i tiramisu jest bardziej aromatyczne.
Zygmunt Kałużyński w rozmowie z Dariuszem Zaborkiem
(w: Życie. Przewodnik praktyczny. 16 wywiadów Dużego Formatu – pisałam o nim tutaj – klik!)
Comments
Cudowności i to z dodatkiem kawy:)
A co do tekstu Kałużyńskiego, hm… muszę się z tym przespać i dobrze przemyśleć, zanim jutro z rana zabiorę się do sprzątania domu:)
Pozdrawiam
O tak, to zdecydowanie nie jest tekst na weekendowe sprzątanie :)
Uwielbiam tiramisu, własnie z dużą ilością kremu. Twoje jest obłędne Asiu! :) Nabrałam ochoty. Chyba zrobię takie twoje. Piszesz, że puszyste, a ja takie lubię :)
Tiramisu z bitą śmietaną? O tym nigdy nie pomyślałam! Fajny patent:)
absolutnie szaleję za tiramisu!
pięknie wygląda! :) i smakować musi równie obłędnie! :)
uwielbiam ten deser!gdyby tylko brzuszek był bez dna zjadłabym ci wszytsko!tak pysznie wyglada!!!
Wygląda świetnie :D pewnie tak też smakuje!
Zrobiłam wczoraj (tylko zmniejszą ilością mascarpone) i wyszło przepyszne! Jestem zachwycona, bo pierwszy raz robiłam tiramisu.
Ogromnie się cieszę :) o pozdrawiam ciepło!