Książki na sznurku wiszą w kieleckim Muzeum Zabawek, największym ponoć w Polsce. Kraju wszerz i wzdłuż jeszcze nie zjechałam, wierzę ulotce z drewnianą biedronką (w której upakowane są słodycze i zabawki) promującej muzeum. Dyndają na sznurku w długim korytarzu z oknami od ziemi do sufitu. Na zewnątrz i wewnątrz raj dla dzieci – chociaż na zewnątrz większy, bo jest zjeżdżalnia, rowerki, klocki, stoły do gier i wszystkie inne szmery-bajery, od których dostaje się oczopląsu. Megakolorowo, wesoło, multi-kulti-wiekowo. Dla trochę starszych geeków są żołnierzyki i kawał zielonej połaci zrobionej z jakiegoś dywanu. Starcia odbywają się na takim stole, z górkami i dołkami, w których można pochować figurki, żeby im tylko karabiny wystawały.
Po muzeum obowiązkowo na lody. Rozbroiły mnie lody o smaku ciasteczkowym. A jeszcze bardziej mój brat, który, nie mogąc się zdecydować jakie smaki spośród 15 chce, wziął 3 ciasteczkowe – i po problemie. Tak by musiał kombinować czy woli truskawkowe czy czekoladowe, a może nie, jagodowe, albo jeszcze… A tak trzy jednakowe gałki za dużego rozrzutu smakowego mu nie dały, a on był superzadowolony. Ja dostałam Jagę na miotle, kielecki odpowiednik krakowskiego lajkonika (w sensie symbol miasta). Powiesiłam na oknie, co by miała miotłą celować w muchy kręcące się w kółko pośrodku pokoju jak wariatki. W dzień nie działało, może w nocy weźmie się w garść i wyzabija komary.
I jabłka. Już, teraz, natychmiast. Bo jabłek w domu zatrzęsienie. Trzęsą się w koszyku, na blacie, wszędzie. Ciach, oskalpowałam co ruchliwsze, pach, wrzuciłam do garnka, zagotowałam. Będą idealne na szarlotkę! Albo jako mus do wyjadania łyżeczką ze słoika. Nawet na zastępstwo dżemu się nadają. Pachnące goździkami, ciepłe polskie jabłka… Coś cudownego. Kuchnia na chwilę zamienia się w miejsce pachnące sielsko-anielsko, cudownie letnio, słodko. Jabłka według małgosi. Pierwsze w tym roku przetwory – zrobione! :)
Tak mi się spodobała perspektywa słodkiego musu na wyciągnięcie ręki (wcześniej otworzenie szafki w kuchni), że chcę więcej, więcej! Już tylko wystarczyło, że sobie wyobraziłam; zima, zimno, zimniej, najzimniej, zamarzam, gdzie jest koc, żeby zaraz do mojej głowy dumnie wkroczył obraz ciepłego, parującego musu. O mój boże, to będzie cudowne!
Składniki:
- 1,5 kg jabłek (tak, żeby po obraniu i wycięciu gniazd nasiennych został kilogram – może być ciut więcej)
- ½ szklanki wody
- 100 g cukru (ja dałam brązowy)
- 7 goździków
[Listonic]
Przygotowanie:
Umyj i obierz jabłka. Usuń gniazda nasienne. Pokrój je na kawałki. Włóż do garnka, dolej ½ szklanki wody i duś pod przykryciem do miękkości, dopóki nie będą się rozpadać. Dodaj cukier i goździki. Wymieszaj i gotuj 10 minut, dopóki nie zgęstnieje. Gorące przekładaj do słoiczków. Mocno zakręć i postaw na denku. Możesz jeszcze pasteryzować przez 20 minut, ale jeżeli wkładane jabłka są gorące, nie musisz tego robić.
Jarosław Iwaszkiewicz, Staroświecki sklep, Muzeum Zabawek i Zabawy w Kielcach
…jeszcze więcej muzeum czyli papierki po cukierkach:
Comments
Ja też będę robić takie jabłuszka. Tylko z wanilią. Już na mnie czekają w domu :-)
Zgodnie z Twoją prośbą zamieniłam Twoje blogi w moim spisie :-)
Pozdrawiam cieplutko :-D
z dodatkiem goździków lubię najbardziej! może i ja zrobię jakieś przetwory?
Prawdziwy domowy mus.Do wszystkiego.
Wspaniale smakuje.
asiu – dzięki!! :)
paula – jabłka z gozdzikami smakują mmm… inaczej. A jak pachna! Chce jeszcze zrobic słoiczek z cynamonem, to tez nieodaczny dodatek do jabłek :)
amber – prawda? :) a najlepszy sam ze słoika!
asiejko – mm, dzięki :) jak sobie czytam te słowa od ciebie, to tak mi miło i ciepło, tak radosnie mi się robi :) te słowa i na monitorze, i na papierze.
Ja na myśl o zimie dostaję wrrrrr…
Ale takie jabłuszka to w zimowe dni idealny poprawiacz humoru :D
asia, super!
ivon – ja tez o zimie mysle ze zgrozą :)
Bedzie na zime! :)
Kuchareczko, też od kilku lat robię taki mus i „zamykam go na zimę” w słoiczki. Jest fenomenalny! Ps. Jak to fajnie, że zostawiłaś u mnie komentarz, dzięki, któremu zawędrowałam na Twojego bloga. Zaraz zamierzam go przewertować „od deski do deski”, bo dużo już fajnych, moich smaków u Ciebie zobaczyłam. Pzdr gorąco Aniado
i vice versa aniu :) Ty tez masz trochę ‚moich’ przepisów: lubię lekkie, nie wściekle słodkie potrawy. Będzie jak znalazł! :)