Ta książka powinna nazywać się „Encyklopedia Wajraka”. Z każdej strony zerka i kuka inne zwierzę, które w dodatku pisane jest przyjaznym dzieciom językiem. Weźmy wilka. Można się rozpisać, nawet bez wybitnie szczegółowej wiedzy, którą Adam Wajrak na pewno ma, na 2 strony. A tu: prosto, z sensem, językiem zrozumiałym przez właściwego czytelnika tej książki: czyli …